Why hire?

Tijdens een hopelijk deugddoende vakantie heeft u wellicht even de tijd genomen om na te denken over de toekomst van uw bedrijf en/of professionele activiteit. Het is u zeker niet ontgaan dat de arbeidsmarkt en de werkovereenkomsten de laatste jaren grondig door elkaar zijn geschud. De traditionele werkgever-werknemer relatie van weleer heeft in vele opzichten een gedaanteverwisseling ondergaan.
Written on 04-09-2024
Editoriaal door Managing Director Alexander De Beir

Beste lezer, bedrijfsleider, manager,

Tijdens een hopelijk deugddoende vakantie heeft u wellicht even de tijd genomen om na te denken over de toekomst van uw bedrijf en/of professionele activiteit. Het is u zeker niet ontgaan dat de arbeidsmarkt en de werkovereenkomsten de laatste jaren grondig door elkaar zijn geschud. De traditionele werkgever-werknemer relatie van weleer heeft in vele opzichten een gedaanteverwisseling ondergaan.

Trampoline of polsstok?

Tekenend voor deze steeds evoluerende context van werkrelaties is een voorstel, dat in het jongste (poging tot) regeerakkoord was voorzien. Het stelde voor, om werknemers bij een eerste werkervaring van minstens 1 jaar de kans te bieden eenmalig zelf ontslag te nemen en toch een werkloosheidsvergoeding te krijgen, weliswaar beperkt in de tijd. Wie van die optie zou gebruik maken om een opleiding voor een knelpuntberoep te volgen, zou bovendien een hogere uitkering krijgen. Dit voorstel genaamd “trampolinepremie” werd mede bedacht om het risico op burn-outs te beperken voor mensen die te lang in een routine zitten of een job beoefenen die hen geen voldoening (meer) geeft. Het is evenzeer bedoeld om mensen uit hun comfortzone te halen en een duwtje in de rug te geven om hun eigen loopbaan nieuwe ambities in te blazen.

Ongeacht of men dit type maatregelen gunstig genegen is of niet, ik leid hier twee vaststellingen uit af. Ten eerste “zeg nooit nooit” is een leuze die meer dan ooit ook op arbeidsmarkt van toepassing is. Vorige generaties werkgevers zouden wellicht huiveren bij het idee dat een ontslagnemende werknemer een tijdje doorbetaald wordt. Men ziet echter dat vandaag, uit verschillende politieke hoeken, het voorstel zelfs wordt geopperd om die trampolinepremie meermaals in een loopbaan toe te kennen. Deze evolutie doet ons vermoeden dat het arbeidslandschap er binnen een paar jaar wellicht nog veel anders zal uitzien dan vandaag.

Een tweede constatatie is dat dergelijke maatregel ongetwijfeld beantwoordt aan een alomtegenwoordige nood aan flexibele oplossingen. En… dit zal zeker nog verder toenemen. De werkgever-opdrachtgever zal ook in de toekomst zijn investeringen in manschappen beloond willen zien door gunstige bedrijfsresultaten. De werknemer-aanbieder van diensten zal van zijn kant steeds meer streven naar het bereiken van een evenwicht tussen een persoonlijk en financieel voldoening gevende carrière.

El techo del Mondo

Samen met honderden miljoenen toeschouwers zag ik onlangs vol bewondering hoe de Zweeds-Amerikaanse polsstokspringer Mondo dePlantis nogmaals zijn wereldrecord verbrak en zalig neerstrijken op de mat. Prachtig om te zien hoe naast de prestatie op zich, de sport, de specifieke techniek waarmee de atleet zijn eigen lichaam, de piste en de veerkracht van de stok optimaal wist te gebruiken, een zo’n grote euforie veroorzaakten onder de mensen. Er lijkt geen plafond te bestaan voor zijn prestaties. Dit maakt ons zo gelukkig.

Uiteraard zullen ook in de toekomst mensen in loondienst nog het allerbeste van zichzelf blijven geven om hun werkgever tevreden te stellen, ook omdat ze er zelf een grote prestatie-ethiek op na houden. Maar het vrijheidsgevoel binnen de werkomgeving zal wellicht nooit even groot zijn als voor mensen die de ondernemersstok zelf in handen nemen. Velen zullen de drang voelen om als zelfstandigen nieuwe, hogere uitdagingen aan te gaan. De bedrijfsleider van zijn kant, die in het kader van een nieuw project en/of voor een vooraf afgesproken periode, een Interim Manager binnenhaalt, zal zich wellicht minder geremd voelen om het “onderste uit de kan te halen”. De verwachtingen worden in dit geval eenvoudiger want duidelijker.

Geen taboe

“Why hire” is dus geen taboevraag meer.  Voor dit nieuwe seizoen van TIP-IM durven wij zelf de vraag openlijk en herhaaldelijk stellen, vanuit verschillende invalshoeken. Hoe economisch, filosofisch, maatschappelijk of zelf ecologisch is het nog om mensen aan zich te binden in een verouderde werkgever-werknemersrelatie? Zeker als het anders kan en meer voldoening geeft. Wij laten dit jaar regelmatig experten aan het woord om hun mening hierover te geven.

Deze editie spitst zich toe op de micro-economische invalshoek en haalt een aantal praktijken en visies aan over het thema. Benieuwd naar jullie mening!

We use cookies to enhance the browsing experience on the website. Check everything in our Cookie Policy.