5 juni, wat was er alweer?

Eerlijk gezegd, ben ik geen grote fan van de “dag van de…”. Er zijn er zoveel en vaak gaan ze gepaard met een betuttelende boodschap die ons een zeker schuldgevoel probeert aan te smeren. Eigenaardig genoeg heeft het soms ook een averechts effect: je probeert die dag even extra aandacht te wijden aan het onderwerp en maak je er zo vrij makkelijk van af.
’s Anderendaags is de urgentie al snel naar de achtergrond verdwenen.

Toen ik onlangs een verwijzing naar de volgende editie van World Environment Day op 5 juni opmerkte, dacht ik ook dan eerst “daar gaan we weer… worden wij niet dagelijks overspoeld met terechtwijzingen en verplichtingen inzake milieu en duurzaamheid?”

Tegelijk moest ik aan mezelf bekennen dat ik vooraf onmogelijk spontaan had kunnen antwoorden op de vraag “Wanneer wordt World Environment Day gevierd?”. Dit besef spoorde mij aan om na te gaan wanneer deze dag voor het eerst in het leven was geroepen door de Verenigde Naties. Het antwoord, 1973, zette mij aan het denken. Het feit dat het een jaar eerder werd afgekondigd, door de allereerste “United Nations Conference on the Human Environment, op 5-16 juni 1972, in Stockholm” (UN.org, 2024), mijn eigen geboortejaar, triggerde me nog meer. Al heel mijn leven lang bestaat er dus een internationaal collectief besef van de noodzaak om onze planeet niet als verworven bezit te aanschouwen maar als een formidabel maar breekbaar geschenk dat wij met respect en notie van vergankelijkheid moeten behandelen.